Po zakończeniu II wojny światowej gospodarka Austrii znajdowała się w bardzo złym stanie (zniszczona infrastruktura, ograniczona produkcja przemysłowa).
W 1948 r. zaczęto wprowadzać Plan Marschalla. Jego celem było stworzenie samodzielnej gospodarki.
W pierwszych latach powojennych, motorem napędowym gospodarki był przede wszystkim znacjonalizowany przemysł. W roku 1952 szyling stał się stabilną walutą, a wzrost gospodarczy w kolejnych latach mierzony był wynikiem dwucyfrowym. Prosperowały zakłady, poprawiono jakość budownictwa mieszkaniowego i infrastruktury.
Jednym z czynników, które przyczyniły się do austriackiego boomu gospodarczego, było partnerstwo społeczne. Dobra współpraca przedstawicieli pracobiorców i pracodawców stanowiła podstawę do odpowiednich wynagrodzeń i inwestycji.
Boom gospodarczy zakończył się kryzysem paliwowym w latach 70-tych.
Dla austriackiej gospodarki w ostatnich dziesięciu-piętnastu latach niezwykle ważne było przystąpienie Austrii do UE (1995), otwarcie krajów dawnego bloku wschodniego oraz rozszerzenie Unii Europejskiej na wschód.